- liczba przyjaciół,
- mieszkanie z inną osobą,
- kontakt z byłymi współmałżonkami lub dorosłymi dziećmi,
- ujawnienie się wobec otoczenia."
Dzieci nie spłodziłem, niedoszły mąż wciąż chce kontaktu.
Mieszkam sam.
Przyjaciół na nowo odkrywam, bo się pogubili.
Z ujawnieniem nigdy nie miałem problemu, no może z rodzicami. Ale strach ma wielkie oczy i po 3 latach było ok. Im wcześniej tym lepiej prawdopodobnie. "(...) niektórzy rodzice mogą dość nerwowo przyjąć wieść o homoseksualności syna (...). Mimo to wielu synów decyduje się zaryzykować chwilowe problemy, by uwolnić się od długotrwałego utajonego stresu powiązanego z życiem w kłamstwie."
To co jednak sprawdziło się u mnie, niekoniecznie musi udać się u innych.
Zawsze starałem się tak usamodzielnić, by nigdy ocena rodziny nie zakłóciła mojego funkcjonowania - od młodości praca, kontakty, osobne konto i gotówka, wsparcie przyjaciół. Tego nie stracisz nawet po odwróceniu się rodziców...
Wracam do łóżka. I dalszych kartek z książki.
A rosół bym zjadł, oj zjadł. I żył długo i szczęśliwie...
